Wpisy autora

Kto może dochodzić zachowku?

Roszczenie o zachowek jest formą ochrony prawnej interesów majątkowych osób najbliższych spadkobiercy. Dzięki niemu mogą oni dochodzić części swojej schedy spadkowej, pomimo pominięcia ich w testamencie lub darowiznach uczynionych za życia spadkobiercy. Co istotne, pominięci spadkobiercy mogą dochodzić wyłączenie roszczeń pieniężnych, nie mogą natomiast żądać wydania określonego składnika majątkowego.

Osoby uprawnione do zachowku

Katalog osób uprawnionych do zachowku zawiera § 1 art. 991 kodeksu cywilnego. Zgodnie z nim zstępnym, małżonkowi oraz rodzicom spadkodawcy, którzy byliby powołani do spadku z ustawy, należą się, jeżeli uprawniony jest trwale niezdolny do pracy albo jeżeli zstępny uprawniony jest małoletni – dwie trzecie wartości udziału spadkowego, który by mu przypadał przy dziedziczeniu ustawowym, w innych zaś wypadkach – połowa wartości tego udziału (zachowek). Zatem w pierwszej kolejności uprawionymi do zachowku są dzieci spadkodawcy i małżonek. W razie utraty przez dziecko spadkodawcy statusu spadkobiercy ustawowego, np. na skutek śmierci przed spadkodawcą, czy odrzucenia spadku, uprawionym do zachowku są kolejni zstępni, czyli wnuki spadkodawcy. Natomiast w razie braku zstępnych, zachowku mogą domagać się rodzice spadkodawcy. Zatem co istotne do zachowku nie jest uprawnione rodzeństwo.

Kiedy roszczenie o zachowek nie przysługuje?

W praktyce mogą się zdarzyć sytuacje, które powodują, iż określonym osobom prawo do dochodzenia zachowku nie będzie przysługiwało, pomimo ich przynależności do wyżej wymienionego katalogu osób. Będzie to dotyczyło przede wszystkim osób, które zostały wydziedziczone w testamencie. Poza tym roszczenie o zachowek nie przysługuje osobom, które zostały uznane za niegodne. Zachowek nie przysługuje także w sytuacji odrzucenia spadku lub zawarcia umowy o zrzeczeniu się dziedziczenia. Natomiast w przypadku małżonków, roszczenie o zachowek nie przysługuje jeżeli została pomiędzy małżonkami orzeczona separacja lub spadkodawca przed śmiercią wystąpił do Sądu o orzeczenie rozwodu lub separacji z winy drugiego małżonka, a żądanie to było uzasadnione.

About Michał Pichór

Radca prawny, prawnik biznesu, właściciel Kancelarii Radcy Prawnego Honoratus-Lex


Dochodzenie zaległych alimentów

Wiedza o tym co to jest obowiązek alimentacyjny i czemu służy jest raczej powszechna. Często jednak zapomina się, że oprócz żądania alimentów na przyszłość, można również uzyskać alimenty za okres wcześniejszy. W jakich przypadkach?

Przedawnienie roszczenia o alimenty

Co do zasady alimenty służą zaspokajaniu bieżących potrzeb. Toteż zgodnie z zasadą pro praeterito nemo alitur, roszczenie alimentacyjne nie dochodzone w czasie właściwym wygasa. Zasada ta doznaje ograniczeń. Zgodnie z art. 137 ust. 1 kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, roszczenia o świadczenia alimentacyjne przedawniają się z upływem lat trzech. Do tego przepisu stosuję się ogólne normy zawarte w kodeksie cywilnym, regulujące zawieszenie, czy też przerwanie biegu terminu przedawnienia, począwszy od art. 117. Tytułem przykładu można wskazać art. 121 pkt 1 kodeksu cywilnego, wskazujący, że bieg przedawnienia nie rozpoczyna się, a rozpoczęty ulega zawieszeniu, co do roszczeń, które przysługują dzieciom przeciwko rodzicom, przez czas trwania władzy rodzicielskiej.

Natomiast istotne znaczenie ma obowiązujący od kilku lat par. 2 wskazanego artykułu, którym mówi, że niezaspokojone potrzeby uprawnionego z czasu przed wniesieniem powództwa o alimenty sąd uwzględnia zasądzając odpowiednią sumę pieniężną. I co także istotne, w uzasadnionych wypadkach sąd może rozłożyć zasądzone świadczenie na raty. Wskazana regulacja dopuszcza więc wprost dochodzenie świadczeń za okres z czasu przed wytoczeniem powództwa.

Jakie okoliczności musimy wykazać przed sądem, dochodząc zaległych alimentów?

Już w uchwale Sądu Najwyższego z dnia 28 września 1949 r. sygn. akt Wa C 389/49, wskazano, że Dopuszczalne jest dochodzenie roszczeń alimentacyjnych za okres poprzedzający wytoczenie powództwa, a w szczególności roszczeń dziecka pozamałżeńskiego względem jego ojca o zaległe świadczenia okresowe z tytułu kosztów wychowania i utrzymania w przypadku, gdy pozostały niezaspokojone potrzeby lub zobowiązania zaciągnięte przez uprawnionego względem osoby trzeciej na pokrycie tychże kosztów”. Pogląd ten potwierdził Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 8 czerwca 1976 r. sygn. akt III CRN 88/76, stwierdzając, że „z uwagi na charakter świadczeń alimentacyjnych przeznaczonych na bieżące utrzymanie osoby uprawnionej, domaganie się ich za okres poprzedzający wytoczenie powództwa może być uzasadnione tylko wówczas, gdy pozostają z tego okresu nie zaspokojone potrzeby lub zobowiązania zaciągnięte przez uprawionego względem osoby trzeciej na pokrycie tychże potrzeb”.

Zatem, żeby móc się starać o alimenty za okres poprzedzający wytoczenie powództwa, należy wykazać, że uprawniony posiada niezaspokojone potrzeby np. na zakup leków, czy pomocy edukacyjnych, lub też, że zaciągnął pożyczki na pokrycie niezbędnych wydatków np. na opłaty za mieszkanie. Oczywiście dowody na te okoliczności musimy przedstawić podczas procesu.

About Michał Pichór

Radca prawny, prawnik biznesu, właściciel Kancelarii Radcy Prawnego Honoratus-Lex


protokół stanu faktycznego

protokół stanu faktycznego

źródło: http://pixabay.com

Gromadzenie dowodów jest bardzo ważną czynnością zarówno przed wszczęciem określonego postępowania, jak również w jego toku. Natomiast posiadanie mocnych dowodów na potwierdzenie naszych twierdzeń prowadzi do pozytywnego wyniku naszej sprawy. Jednym z instrumentów prawnych pozwalających na uzyskanie wartościowego dowodu – choć niewątpliwe rzadko stosowanym w praktyce – jest protokół stanu faktycznego.

Co to jest protokół stanu faktycznego?

Sporządzanie protokołu stanu faktycznego jest jednym z zadań komornika sądowego, które zostało przewidziane w art. 2 ust. 3 pkt 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o komornikach sądowych i egzekucji (Dz.U. z 2011 r. nr 231, poz. 1376 ze zm.). Komornik sporządzając wskazany protokół, przedstawia w nim obiektywny opis zastanego stanu faktycznego występującego u konkretnego podmiotu na dzień sporządzenia tego dokumentu. W związku z powyższym dotyczyć on może tylko i wyłącznie określonego opisu zdarzenia, rzeczy, czy faktu. Niedopuszczalne jest zatem umieszczanie w nim informacji zawierających subiektywną ocenę danego zjawiska, np. stwierdzenie, że dane działanie dłużnika jest niezgodne z prawem, ponieważ należy to do kompetencji Sądu.

Kiedy można wystąpić z wnioskiem o sporządzenie protokołu stanu faktycznego?

Przed złożeniem sprawy na drogę sądową, każdy czyjego praw ona dotyczy, może zwrócić się z bezpośrednim wnioskiem do komornika sądowego o sporządzenie protokołu stanu faktycznego. Natomiast w czasie trwania postępowania protokół może być sporządzony na wniosek sądu lub prokuratora.

Jakie zastosowanie może znaleźć protokół stanu faktycznego?

Z uwagi na możliwość ustalania za pomocą protokołu stanu faktycznego określonych faktów, katalog spraw w których może on znaleźć zastosowanie jako środek dowodowy jest bardzo szeroki. Jako przykład można wskazać sprawy np. z zakresu ochrony własności, rękojmi, gwarancji, czy immisji. Należy zauważyć, że protokół stanu faktycznego sporządzony przez komornika sądowego ma walor dokumentu urzędowego w rozumieniu art. 244 kodeksu postępowania cywilnego (dalej jako k.p.c.). A zatem stanowi on dowód tego, co zostało w nim urzędowo zaświadczone. Na gruncie procesu cywilnego istotnym jest, że w świetle art. 252 k.p.c., „strona, która zaprzecza prawdziwości dokumentu urzędowego albo twierdzi, że zawarte w nim oświadczenia organu, od którego dokument ten pochodzi, są niezgodne z prawdą, powinna okoliczności te udowodnić„. W związku z powyższym fakt posiadania protokołu stanu faktycznego na daną okoliczność, pozwoli nam na przerzucenie ciężaru dowodowego na przeciwnika.

Co powinien zawierać protokół stanu faktycznego?

Protokół stanu faktycznego sporządzony przez komornika powinien spełniać ogólne wymagania określone w art. 809 k.p.c., a zatem powinien zawierać:

1) oznaczenie miejsca i czasu czynności,

2) imiona i nazwiska stron oraz innych osób uczestniczących w czynności,

3) sprawozdanie z przebiegu czynności,

4) wnioski i oświadczenia obecnych,

5) wzmiankę o odczytaniu protokołu,

6) podpisy obecnych lub wzmiankę o przyczynie braku podpisu,

7) podpis komornika.

Protokół powinien także zwierać wzmiankę o osobie wnioskodawcy i celu sporządzenia protokołu. Można dołączyć do niego także załączniki, np. zdjęcia.

Jaki jest koszt sporządzenia protokołu stanu faktycznego?

Zgodnie z § 6 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 10 marca 2006 r. w sprawie wysokości opłat za czynności komorników niebędące czynnościami egzekucyjnymi(Dz. U. z 2006 r., nr 42, poz. 289), za sporządzenie protokołu stanu faktycznego komornik pobiera opłatę stałą w wysokości 3% przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego za każdą rozpoczętą godzinę czynności.

About Michał Pichór

Radca prawny, prawnik biznesu, właściciel Kancelarii Radcy Prawnego Honoratus-Lex


Jak można zabezpieczyć swoje należności przed uzyskaniem wyroku?

postępowanie zabezpieczające

źródło: http://pixabay.com

Wyczerpujące przeprowadzenie postępowania sądowego, w tym dokładne wyjaśnienie całej sprawy, trwa często znaczny okres czasu. Tym samym uzyskanie pozytywnego dla Nas rozstrzygnięcia może być czasami naszym „pyrrusowym zwycięstwem”, albowiem po tak znacznym okresie czasu sytuacja materialna naszego dłużnika może ulec znacznemu pogorszeniu – uniemożliwiając tym samym przeprowadzenie skutecznej egzekucji na jego majątku. Dlatego – w takich sytuacjach – wskazane jest uzyskanie tymczasowego sądowego zabezpieczenia należności np. poprzez zajęcie wynagrodzenia dłużnika, czy ustanowienie zakazu zbywania jego nieruchomości. Służy temu postępowanie zabezpieczające uregulowane w art. 730 – 757 kodeksu postępowania cywilnego (dalej k.p.c.).

Co przewiduje ta instytucja postępowania cywilnego?

Na podstawie tych przepisów można uzyskać zabezpieczenie swoich roszczeń w każdej sprawie cywilnej podlegającej rozpoznaniu przez sąd lub sąd polubowny. Udzielenie takiego zabezpieczenia może nastąpić przed wszczęciem postępowania lub w jego toku. Natomiast po uzyskaniu przez Nas orzeczenia podlegającego wykonaniu, dopuszczalne jest udzielenie zabezpieczenia tylko wtedy, jeżeli ma ono na celu zabezpieczenie roszczenia o świadczenie, którego termin spełnienia jeszcze nie nastąpił. Zabezpieczenie udzielane jest na wniosek, a w niektórych przypadkach także z urzędu.

Aby móc uzyskać zabezpieczenie należy we wniosku uprawdopodobnić roszczenie oraz interes prawny w udzieleniu zabezpieczenia. Ustawa ze względu na m. in. szybkość tego postępowania, rezygnuje w tym miejscu z dowodzenia istnienia roszczenia na rzecz jego uprawdopodobnienia. W praktyce spełnienie tej przesłanki będzie wymagało od nas przedstawienia umowy, czy faktury z której wynika roszczenie. Natomiast Interes prawny w udzieleniu zabezpieczenia istnieje wtedy, gdy brak zabezpieczenia uniemożliwi lub poważnie utrudni wykonanie zapadłego w sprawie orzeczenia lub w inny sposób uniemożliwi lub poważnie utrudni osiągnięcie celu postępowania w sprawie. W praktyce należy przytoczyć okoliczności świadczące o tym, że samo uzyskanie pozytywnego orzeczenia w naszej sprawie, nie będzie wystarczające dla ochrony naszego roszczenia. W szczególności np. gdy nasz dłużnik sprzedaje swój majątek, ma liczne postępowania sądowe, czy stracił swoje źródło dochodu. Jego sytuacja finansowa, może wynikać także z naszej wspólnej korespondencji (listowej bądź e-mailowej), w której powołuje się on na swoje problemy finansowe.

W przedmiotowym postępowaniu możemy zabezpieczyć roszczenia zarówno majątkowe, jak i niemajątkowe. Natomiast wśród sposobów zabezpieczenia możemy wyróżnić zabezpieczenie tzw. konserwacyjne, utrzymujące istniejący stan rzeczy, jak również zabezpieczenie tzw. nowacyjne, polegające na stworzeniu nowej sytuacji, mającej charakter tymczasowy.

Jak wygląda procedura uzyskania zabezpieczenia oraz jakie są koszty?

Co do zasady do udzielenia zabezpieczenia właściwy jest sąd, do którego właściwości należy rozpoznanie sprawy w pierwszej instancji. Wniosek o udzielenie zabezpieczenia powinien odpowiadać wymaganiom przepisanym dla pisma procesowego, a nadto zawierać:

1)wskazanie sposobu zabezpieczenia, a w sprawach o roszczenie pieniężne także wskazanie sumy zabezpieczenia;

2)uprawdopodobnienie okoliczności uzasadniających wniosek.

W sytuacji złożenia wniosku o udzielenie zabezpieczenia przed wszczęciem postępowania, należy także zwięźle przedstawić przedmiot sprawy. Suma zabezpieczenia nie może być wyższa od dochodzonego roszczenia liczonego wraz z odsetkami do dnia wydania postanowienia o udzieleniu zabezpieczenia oraz z kosztami wykonania zabezpieczenia. Suma ta może obejmować także przewidywane koszty postępowania.

Co do zasady wniosek o udzielenie zabezpieczenia Sąd powinien rozpoznać bezzwłocznie, nie później niż w terminie tygodnia, od dnia wpływu do Sądu. Rozstrzygnięcie w przedmiocie zabezpieczenia następuje postanowieniem. Natomiast w cel wykonania postanowienia o zabezpieczeniu, stosuje się odpowiednio przepisy postępowania egzekucyjnego.

Należy pamiętać, że udzielone zabezpieczenie nie może zmierzać do zaspokojenia roszczenia. Wynika to z jego funkcji, którą nie jest zaspokojenie roszczenia, a zapewnienie wykonalności jego egzekucji. Zasad ta doznaje jednak wyjątków np. w sprawach o alimenty.

Wniosek o udzielenie zabezpieczenia roszczenia majątkowego podlega opłacie 100 zł, natomiast niemajątkowego 40 zł. Opłaty nie są pobieranie, jeżeli wniosek został złożony w piśmie wszczynającym postępowanie (np. w pozwie).

Postępowanie zabezpieczające daje nam zatem niewątpliwie szybką, aczkolwiek tymczasowa ochronę prawną, z której warto skorzystać, w celu odpowiedniego zabezpieczenia skuteczności egzekucji swoich roszczeń.

About Michał Pichór

Radca prawny, prawnik biznesu, właściciel Kancelarii Radcy Prawnego Honoratus-Lex


zawieranie umowy – weryfikacja przedsiębiorcy

źródło: http://pixabay.com

źródło: http://pixabay.com

W każdym przypadku gdy podpisujemy umowę, powinniśmy zweryfikować tożsamość drugiej strony. Dotyczy to zarówno kontraktów zawieranych z osobami fizycznymi, jak również z innymi podmiotami, w tym osobami prawnymi, czy innymi jednostkami posiadającymi zdolność prawną


Na co zwrócić uwagę zawierając kontrakt z osobą fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą? 

W szczególności na poprawne oznaczenie przedsiębiorcy, a więc podmiotu z którym podpisujemy kontrakt. W praktyce wygląda to tak, że podpisując umowę z przysłowiowym Janem Kowalskim, która posiada firmę XY, my wpisujemy tylko tą drugą nazwę, zapominając o imieniu i nazwisku. Jest to bardzo duży błąd. Zgodnie z art. 43(2) § 1 k.c.  przedsiębiorca działa pod firmą. Natomiast zgodnie z art. 43(4) k.c. firmą osoby fizycznej jest jej imię i nazwisko. Nie wyklucza to jednak włączenia do firmy pseudonimu lub określeń wskazujących na przedmiot działalności przedsiębiorcy, miejsce jej prowadzenia oraz innych określeń dowolnie obranych. A zatem w podanym przykładzie najlepiej jest oznaczyć stronę jako Jan Kowalski prowadzący działalność gospodarczą XY Jan Kowalski. Należy także pamiętać, że zgodnie z art. 16. ust. 1. ustawy o swobodzie działalności gospodarczej, „Przedsiębiorca wpisany do rejestru przedsiębiorców albo ewidencji jest obowiązany umieszczać w oświadczeniach pisemnych, skierowanych w zakresie swojej działalności do oznaczonych osób i organów, numer identyfikacji podatkowej (NIP) oraz posługiwać się tym numerem w obrocie prawnym i gospodarczym”. A zatem podajemy także numer NIP przedsiębiorcy, co nie stoi na przeszkodzie wpisaniu również numeru PESEL. Dobrym zwyczajem jest, załączanie do umowy aktualnego wydruku z Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej, zawierającego potwierdzenie danych wpisanych do kontraktu. Wyszukiwarkę przedsiębiorców znajdziemy pod tym LINKIEM.   

About Michał Pichór

Radca prawny, prawnik biznesu, właściciel Kancelarii Radcy Prawnego Honoratus-Lex


  • Kategorie

  • Informacje o blogu

    Miło nam jest powitać Państwa na blogu Kancelarii Radcy Prawnego Honoratus - Lex. Blog ten zawiera artykuły dotyczące szeroko pojętej tematyki prawnej. Mamy nadzieję, że bedą one dla Państwa interesujące. Jednocześnie pragniemy poinformować, że zawarte na tej witrynie materiały mają charakter czysto hobbistyczny, dlatego żadna przedstawiona na niej informacja, nie jest i nie może być traktowana jako posiadająca charakter porady prawnej. Administracja bloga nie odpowiada za skutki, zastosowania przedstawionych tu informacji. W celu uzyskania porady prawnej proszę zgłośić się do prawnika.
  • kwiecień 2024
    P W Ś C P S N
    « mar    
    1234567
    891011121314
    15161718192021
    22232425262728
    2930  
  • Kancelaria Prawna Honoratus-Lex

  • Copyright 2012 by Kancelaria Radcy Prawnego Honoratus-Lex
    Motyw iDream: Templates Next , tłumaczenie: WordpressPL | Działa na WP